Muhannet Kapısı

Zemheri ayında yâr yaralanmış
Salmış muradını kadim dostuna
Sevdayı işleyen dil paralanmış
Aşkın gömleğini çekmiş postuna

Acılar direncin içinde savrulur
Kırılır dalından yerlerde döner
Gönüller mihmanı güle kavrulur
Yeşerir bağında kuruyup söner

Sevdalar kavuşmaz yanar derinden
Alevin hükmünde dumansız başın
Kırılgan goncanın nazik yerinden
Gözlerde sığıntı ıslanmaz yaşın

Rızkını bilirsen kalmazsın darda
Cennete çiçekli yollar verilsin
Gıybetten uzaklaş olmazsın zarda
Dilinde kelepçe Mecnun değilsin

Komşunun derdine ilaç gibi ol
Muhtaca kalbinin içini doldur
Evsize ekmeğin tuzu gibi bol
Alan el verenin üstünde koldur

Şeytana uyarak nefsini körlet
Karşına gariban çulsuzu alma
Zenginin çenesi fakiri söylet
Kamil'in bağına destursuz dalma

Kırılma kırılan yürekler bağla
İnsana aşk gerek saraylar koyma
Kaldır nikabını dostuna ağla
Yüzüne bakınıp gariban soyma

Muhannet kapısı olmak istersen
Eline diline sahiplen mert kal
Yaradan gözünde suçlu titrersen
Cehennem narına silkinerek dal

10.02.2012