Mutlu İnsanlar Sokağı
Her gün gelir geçerim
Bu dar sokaktan,
Pencerelerinde çiçekler,
Beyaz badanalı evler,
Kapı önünde nakış yapan,
Ağız ağza vermiş,
Oyalı yazmalı kadınlar.
Hadise olur birinin geçişi,
Bütün gözler ona dikilir.
Ne giymiş,kimin nesiymiş.
Utanarak geçer yabancı kişi,
Hepsi beni iyi tanır.
Onlardan biri gibiyim.
Kimse bakmaz geçerken.
Sokağın bitiminde,
Eski mahalle fırını,
Her tarafı kaplar dumanı,
Çarşıdan ekmek yemez,
Bu sokağın insanı.
Çiçekli perdeleri,
Açıktır pencereleri,
Kasetten yayılır gider,
Sevda türküleri.
Her gün dinler geçerim.
Zor geçinirler,bilirim,
Ama, yürekleri huzur dolu
Bu insanları çok severim.
Gönülleri sevgi dolu
Başka bir alemde yaşarım
Unuturum derdimi kederimi
Bütün yorgunluğumu atarım
Bu dar sokaktan geçerken
Ülkü Ahıska. 5. ekim.2010
Mutlu insanlar sokağı ne de ço vardı eskiden. Herkes birbirini tanır güzel komşuluklar yaşanır dı. Çocuklar arkadaş olur birlikte oyunlar oynarlardı. Şimdi apt. hayatı beton aralarında aynı cümle kapısından girerken ve aynı temelin üstünde yaşarken maalesef kimse kimseyi tanımadan veya komşuluk yapmadan yaşanıyor. Yine nostalji esintileri ve size çok yakışıyor.👍👍 Tebrikler. Saygılarımla..
Eski dostlar gibidir o eski sokaklar, eski dükkanlar. Onlarda hep bir yanımız saklıdır. Hatırlamak ne güzeldi. Kutlarım. Nice paylaşımlara...
😙O dar sokaklarda, o dar evlerde ne geniş yürekli insanlar vardır Ülkü ablacım. Benim yakınlarımdada var bilirim.Kutlarım güzel dizelerini, ellerine sağlık...👍
böyle sokaklar az kaldı hocam,
sade, duru ve aynen olduğu gibi,
adeta bizde geçtik şimdi bu sokaktan,
tebrikler efendim bu güzel paylaşım için...👍👍👍
👍👍👍👍👍