Mutluluk mu...

Bayrak açacaklar göğsünde
Ve rengine basıp gidecekler bir gün

Taçlandıracaklar saçlarını
Ademden olma Havvadan doğmalar
İnan
İnan ki varlığının bir anlamı olsun

Kızgın çöllere düşmeden
Zeus tapınağına yetişmeden
Kırılacak dizlerin
Yanacak her nefeste ciğerlerin
Çıkacaksın
Çıkmalı ve dokunmalısın Hintli bir fakirin mendiline
Bir kaç kuruş da sen atacaksın
Yoksulluğunun gölgesinde

Adını ağaçlara kazıyacaklar
Acımayacaklar gövdene
Güleceksin
Gülümsemelisin
Ki oyunlar kurulunca masumiyetine
Basacaklar düğmeye

Duymayacaksın
Duyumsamayacaksın
Çünkü sen o vakit
Taze fidanlar ekiyor olacaksın bahçene
Büyütecek ve büyüyeceksin dirhem dirhem

Güneşe her çalımında yorulacaksın
Gece sinsice yaklaştığında azalacaksın
İsimsiz korkular yazacaksın
Odanın mavi ufuklarına
Durma
Yazmalısın

Sıkışacak kalbin
Dar alanlara hapsolacak hasretin
Bir fare gibi hızlı ama sakar
Koşacak, koşacaksın
Ta ki sevdan susana kadar

Duracaksın
Durup dinleyeceksin o sessizliği
Vuracak tellerine veda nağmeleri
Hayat sensiz hiç konuşmadı ki

Mevsimsiz ol, çak şimşeklerini
Yurtsuz ol, ısıt evsizleri
Gemi ol, kucakla evreni
Ve su ol yıka ruhunun derinliklerini
İstersen şair ol, sevindir sözcükleri
Ama ağla
Hesapsız ve harbice ağla
Çünkü sen
Ancak ve ancak ağlarsan doğacaksın

Mutluluk mu...

U n u t t u m.