Mutlu/mu Son!

"Gözlerim
Az önce iflas etti"
Bir bakışlık zamandan kaydı bir yıldız daha
Avuçlarım bomboş
Görüyorum
Tutamıyorum
Işık/sızım

Bir göz
Bir kulak
Bir dudaklık pay var arasında

Yansımasında
Üç maymun figürü altında ezberletilen
İnsan ruhuna empoze edilmiş
Lirik bir melodram bu ağlatı

Mizanseninde hayatın
Bir roldü bu oynanan
Dövmesi insan suratına yapışmış
Paradoks kalıntıları

Nasıl bir mantık illizyonu bu anlamıyorum
Anlam/sızım

Hakikatler dikeni gözüme gözüme batıyor
Acıtıyor sevgilim

Kozasından
Bir kanat çırpımı zamanında çıkıyor
Uçamıyor kelebek düşler
Kanat/sızım

Saklanıyor ardına bir kez daha
Devşirilmemiş gülüşler

Sonra sessizliğin içinden dökülüyor aniden
İçsel bir suskunluğa dönüşüyor kelimeler

Yaşam kıvrımlarında alaşağı ediliyor umutlar
Umutsuzum

Girift kaldırımlarda yalpa sarıyor ayaklarım
Çorak bir kırsallığın sınırında gizlenmiş
Kol geziyor tam teşekküllü hüzün

Pastoral manzaralar gizlenmiş tanısında
Tanım/sızım

Iraksanmış düşler
Bir bir peliküller halinde
Rengarenk umut çaputları

Bilmiyorum
Hangi zaman sıçrayışlarında asıldılar oraya

Bir gökkuşağı var düşlerimde sevgilim
Düşlerimden öte

Derken;
İçsel bir konuşma var usumda
-Ama ben hiç düş kurmazdım ki!

Öyleyse
Dokun/ma bana sevgilim
Düşlerimi uyandır/ma!

Çiçeğin suya hasreti gibi
Mutlu/mu Son...!


08 Ekim 2009 İzmir