Mutsuz Ve Yalnız

Çiçeklerden gülü severdim
Sevdigimin kokusu diye,
Taki dikenini batırıncaya kadar

Siyah rengi severdim
Aşkımın gözleri gibi kara diye,
Karanın en acısını bana yaşatana kadar

Sesine bayılırdım
Şiir gibi müzik gibi diye,
Öfkeyle yalanla konuşana kadar

Yüzündeki tebessüme bayılırdım
O gülünce dünyam aydınlanırdı,
Sahteligini sinsiligini görünceye kadar

Yalanmış benim sevdigim
Ben yalancı oldugunu anlayana kadar,
Yaşıyor mu?
Evet...

Yalanlarıyla kurdugu dünyasında MUTLU,
Bense gerçek dünyada MUTSUZ ve YALNIZ...