Narkissos Solumaları

Yorgun güneşin ağlayan yüzünde
Sürü sürü turnalar
Göç seferli sabi yakalanışın
Ezber bilmez kanatlarında
Düşer ansızın kelam
Düşer soluksuz can......




Kimliği tarifsiz ağrılar gösteride
Barınağın içinde kıvrılmış ,tedariksiz avunuyor acziyet
Düşlerinin lisanıyla ötüşürken türküler
Duvar diplerine gizlenir gözlerin
Ah tutarsızlık
Uzak bir toprakta can havli ölüm gibi...
Yangınlar burçaklarda çoğalırken
İntihar şehrinin solan tomurcukları boy verir
Dön Mevlana!!
Dön ki her dönüşün can verişimdir...





Ufkumda yeşerirken musalla
Bana son bir narkissos verin son nefes sefasında
Bana bir damla baldıran verin anason huzurunca
Sizler ,beni öykünmelerime uğurlayan göçebe sancılarım
Sefere soluksuz uçun
Ötelerde bahar mevsim
Rotayı hicrana vurun...
Suskunluğum çöreklendi sığ semalarımda hazan
Siz !düşerken bahar kokulu çiçeğe sakın d/üşü/n/meyin...







Kırılırken gün dolunay buğusunda
Kaleydoskop gözünde camdan şekillerde yıldızlar
Gizli hançer parıldamalarında azılı arya furyası
Yıllar beli iki büklüm ağlaştıkça günlerden hüsran
Tümseklerde darağacı zaman
Sızılı ,buğulu,arsız ve mütemadi kaynayan...






Keder silinmez yüzünden yansımalarımın
Aynadaki bu yabancı da kim
Ahında dağılır sır
Dağılır saçlar
Suskumda yeşeren
Dil yarası...
Şairin dediği gibiydi zaman
Zor olsa da
?Ağlamadan durabilmek zamanıdır gecenin karşısında?






Seslerimde kopan kıyametin sahabeleri
Sizler!!
En yüksek zirvesinden nemrutun intihar edin
Gözlerimden savrulurken inciler
Midyelere emanet düşüm
Düşsüzüm.......


Narkissos:nergis