Ne Çok

Ne çok bilmezmişim meğer sevilmeyi,
Ne çok özlermişim.

Ne çok yaşamamışım meğer mutluluğu,
Ne çok sensiz kalmışım.

Ne çok susmuşum,
Suskun suskun haykırmışım yıllarca,
Sen, sadece sen duymuşsun meğer.

Günlerce bağırıp hırpalamandan, ağlamandan,
Vazgeçtim deyip bir türlü, susamamandan,
Sarıp sarmalamandan, öpmenden,
Öfkeyle bakmandan, affetmenden,
Adam olacaksın yok başka yolun,
Demenden,
Beni ne çok sevdiğini anlamışım.

Ben sevmeyi, sevilmeyi,
Kelimelerimin yetmediğinde,
Sustuğumda,
Sarılıp, tenime değdiğinde,
Seni ne çok sevdiğimi söylediğimde,
Yüreğinden seslenircesine,
Dünyam dediğinde,
Beni ne çok mutlu ettiğini,
Bana sevilmeyi öğretip,
Adam gibi sevmeyi becerdiğimde öğrendim.

Ne çok haykırıyor gözlerimiz büyük sevdamızı,
Ne çok akıtıyor tenimiz ateşimizi,
Ne çok yaşıyoruz özlemi yan yana,
Ne çok yaşıyoruz bu mutluluğu,
Ne çok diliyoruz ölümsüzlüğü.


30.07.2010:İstanbul