Ne Eylesem..?

Seninle yürüyemediğim yoldayım bugün,
Seni düşlüyorum her an, her gün.
Yürürken biri geliyor karşıdan,
'Sen misin!' diye bakıyorum, bakıyorum..
Ve ağlamaklı gözlerle; hayır diyorum,
Bu da değil diyorum.
Neden böyle demeğe kalmıyor,
Gönlümün kapılarını bir kez daha çalıyorsun,
Çalmakla kalmayıp içeri giriyorsun,
Sen rahat ol, hep seninleyim diyorsun,
Ama bir türlü gelmiyorsun.

Sanırım seni bekleyerek geçecek zamanım,
Ben; ben olduğum sürece seninle vârım.
Senin olmadığın hayatta ben nasıl vârım.
Bu acıyla dağları dağlarım.

Esefle kınanacak biri varsa o da sendin.
Hiç olmadık yere hayal kuran ben miydim..?
Senin müptelan bendim.

Kıyıdaki ben, nereye gidiyorum bilmem.
Elde çiçekler, yolunu mu gözlemem..?
Yoksa neyleyip de neylesem..?
Divane olupta huzuruna mı ersem..?
Yoksa hiç olmadık yere, aşkından mı men edilsem..?