Nedir Ki?!

Hayatın yollarında gece gündüz dolaştım.
Dert dediğin nedir ki, gelsin şimdi ardımdan,
Görünmezlere dalıp görünenle dalaştım,
Dert dediğin nedir ki, gelsin şimdi ardımdan,

Tahayyülüm solmadan, gölgeler kaybolmadan,
Tümsekler düze inip, şu çukurlar dolmadan
Deriler kırış kırış, gözde ışık solmadan,
Dert dediğin nedir ki, gelsin şimdi ardımdan,

Dostluğa sarılınca böyle meydan okudum,
Ağlayan gözde solup ondan hüzün dokudum,
Gergeflere dolandım, boyandım adım adım,
Dert dediğin nedir ki, gelsin şimdi ardımdan,

Namerde gıpta edip boynumu hiç bükmedim,
Dost diye sarıldımsa asla elim çekmedim,
Uzanıp yattım belki, diz üstüne çökmedim,
Dert dediğin nedir ki, gelsin şimdi ardımdan,

Eğer imkânım olsa hepsine talip bendim,
Ben bu yolu hak bilip yoluna postu serdim
Cihana kafa tuttum bir tek kendimi yendim,
Dert dediğin nedir ki, gelsin şimdi ardımdan,

Borazanlar birazdan ötmeye başlayacak,
Güneş beyin yakacak, kaynar su haşlayacak,
Elimde ki taşlarla kaldı mı taşlayacak,
Dert dediğin nedir ki, gelsin şimdi ardımdan,

Sahibini sormadan, gafil cahil ve hamın,
Ne var ise gönderin, hüznün, kederin, gamın,
Sizler rahata erin önünde durun camın,
Dert dediğin nedir ki, gelsin şimdi ardımdan,

Sizlere ağır gelen bana tanış çağlardır,
İnlemeye çalışan, hırçın duran sağlardır,
Gönüller sarardıkça viran olan bağlardır,
Dert dediğin nedir ki, gelsin şimdi ardımdan,

Ne kadar ağır olsa hep gülüp geçeceğim,
Alınan her darbede ben şerbet içeceğim,
Daha yok mu diyerek kolumu açacağım.
Dert dediğin nedir ki, gelsin şimdi ardımdan,

Hasedinden çatlasın zulmü layık görenler,
Fesatta yuvalanıp, türlü çorap örenler,
Haydi, mehter başlasın açılsın şu törenler.
Dert dediğin nedir ki, gelsin şimdi ardımdan,