Nefesinden Alıyorum/nefesimi..!

Gözlerim,gözlerinin buğusuna kapılmış
Bu kez ağlamıyorum!acılarım azalıyor aksine..
Tıraş oluyor gibiyim hayalinin köpüklerinde
Kısalıyor hüzünlerim!

Kısım kısım düşünüyorum mutluluğu
Tadını çıkarıyorum
Soruyorum sonra kendime,
Acaba kader pusuya yatmışmıdır?
Ben basınca aşkın marşına,patlarmı diye
Umutlarım göz kırpıyor,
Sonra basıyorum marşa!
Yürüyorum,
Adımlarım da sen
Gözlerimde sen!
Soluksuz geçiyorum tüm yokuşları
Sanmaki ben artık nefes alıyorum
Nefesinden alıyorum!
Biliyorum yeter ikimize de!

Kıvrak bir sevda duruyor karşımda
Belini,düşlerime doğru kıvırıyor
Vefasızlığa kıvıranlar gibi değil hiç
Artık kıvranmıyor kalbim sancılarla
Kıvırcık bir saç istiyor ellerim
Ve elime değince ellerin,
Koyu kahve gözlerinden koyu hayellere dalıyorum
Fallara bakıyorum ki;
Kalbimin karartısı gitmiş!
İnanmasamda fallara,gözlerine inanıyorum!
Ve sevdiğim;sanmaki ben nefes alıyorum
Nefesinden alıyorum!

Mutsuzluk vazosuydu benim yüreğim
Kendi ellerinle söktün kaktüsleri
Ve bir bir gülüşlerini ektin
Umutlarınla sulayıp
Bana mutluluk büyüttün!
Eskiden dikenli tel gibi her yanıma batan odamı
Aşk adasına çevirdin
Dört tarafı SEN kaplı şimdi!
Duvarlardaki renklerde bile sevda kokusu var
Penceremi hiç açmıyorum
Havada almıyorum,nefeste!
Ben senin nefesinden alıyorum!
Yeter ikimize biliyorum..

Arıyorum,çok başka bir makam arıyorum
Daha önce hiç yazılmamış,bestelenmemiş
Dile dökülüp,sevdaya armağan edilmemiş,
Bir türkü arıyorum sana
Kalbimin en yangın yerlerine soruyorum
Mutluluğuma yalvariyorum
Kalemimdeki gün yüzü görmemiş imgeleri karıştıryorum
Sana ,bendeki aşkını anlatayım diyorum
Sözcüklerin çaresiz ağladığını söylüyor
Bütün makamlar!
Üzülmüyorum hiç,gülüyorum aksine
Aşkının büyüklüğüne tarif yok!

Geceye mutlu yatıp,sabaha mutlu uyanıyorum
Her yeni günde,seni dahada çok seviyorum
Sanmaki ben nefes alıyorum
Nefesinden alıyorum
Bir ömür ikimize yeter,biliyorum..

YAZAR_DEMODERN