Neredeydiniz
üşüyordum
donuyordu ellerim
sesimin tellerinde ezgim bozlak
şerbet yutkunduğum zehir
saçlarım ağlıyordu tel tel
önceden neredeydiniz?
yoktunuz o zaman
köprüler kurdum şakağıma eğreti figüran
şatomun kulelerine astım Güneş'i
tablomu boyardım
boydan boya emsâlsiz renklerim
hesapsız düştüm uçurumun çarpanlarına
koptu iliklerim boz bulanık benzim
ahh
ah tutabilseydiniz
karanlıktan korkardım hep
insaf etmezken gökteki süreyya
ay sesime düşerdi fal taşı gözlerim
kahrolmayın!
kahrolmayın görmediniz
kaderin oyuncağı topraktan candım
cürmüm'ün alazı kavururken
reyhan vicdanım
ümit
öyle bir ümit ki pervin yaşam
ahh tatlı bahar
-Allah'ım!
kabuslar çullanırken neredeydiniz?
doğru-yanlış derken zaman
tükendi çarelerim
ilaçsız öldüm
ve menendi olmayan cesetimi yudum
görgülü kuşlar da uçuşup gitti göç zamanı
kır çiçeklerim hiç bilmediniz
şimdi
bakıyorum da lâlim
kan çıbanı duyularım
tenezzülü yitik duygularımın
anlamazsınız
ahh bir kez olsun anlasaydınız
-felek bana / ben feleğe dargınım
şiir hak ettiği yerde kardeşim...duygu dolu...tebrıklerımı bırakıyorum
duygu yüklü hoş bir şiir okudum emeğinize sağlık👍👍👍👍👍👍👍
👍gönlüne, ömrüne bereket... yine güzeldi... sevgiler..😊
👍''karanlıktan korkardım hep insaf etmezken gökteki süreyya ay sesime düşerdi fal taşı gözlerim kahrolmayın! kahrolmayın görmediniz''😙
''körolasın demiyorum, kör olma da gör beni''
Bir an bu dizeler geldi aklıma, affınıza sığınarak...👍
Elleriniz dert görmesin...👍