O An...

Uğursuzluklar arasından bir siyah rahibe görünür
Elleri göğsünde
Uzanır başı gökyüzüne

Derin sesler çıkar yaralarının içinden
Yarasalar uçuşur kolları arasında
Bir deli tufan kopar gelir gözünün yaş çukurundan...

Her adımında inler toprağın göç sesi
Her seste irkilir her adımı atarken ...

Dalgalanır saçları göğü deler geçer
Etrafında döner akbabalar misali tenine susamış ırzına düsmanlar...
Sisler içinde boğulur çığlıkları
Amansız feryatlar figanlar...

Doldurur içini döl tutan kabuslar
Zamanı durdurmak istercesine,
uçar çamurlu eteği güneşin en tepesine
Kurtulamaz zevki beynini zapt eden insan artıklarından

Kırbaçlar yaralarken beyaz tenini
İşte ölmeli o an ölmeli
Haykırmalı Tanrıya
Bedene müdebbir olanı al diye...