O Günler

Bir gün açarsan hatıralarını,
Sevdiğin şeyleri göreceksin.
Hepsi bir arada mutluluk verecek sana, belki,
Ama o günler geri gelecekmi?

İşte bunun içindir ki, bu günler,
Tadına doyulmayan şekere benzer.
Arkadaşların, kitapların, sevgililerin,
Ya da dobra dobra yalnızlık gözyaşların,
İçini çekerken yazdığın mutsuzluk şiirin,
Yarım kalan hikayelerin,
Daha kötüsü, yıpranan o günlerin.
Hepsi geri gelse bile,
Sana,
Mutluluk verebilecekmi?

Belki şu an yanında, çocukların,
Sevgili karın ve hatıraların,
Hepsi seni mutlu eder, ama o günler.
Ah o günler.
Şarkıları dinlerken banttan,
Tenha yollarda gezerken, yalnız,
Bazı akşamları içerken, dostlarınla,
Ya da vitrinleri seyrederken,
Acılı insanların yürüyüşüne düşünmen,
Onları bu hale sokanlara küfretmen,
Güneşin ortaya vurduğu ayıplar,
Ay ışığında tökezleyişin,
İşte o günler geri geleceklermi?

Tartışırken sert sert konuşmuşluğun,
O, birşeyler yaratmak isteyen azmin,
Güneşe bile benim diyen gözlerin,
Ve en sonunda kurduğun hayaller,
Hepsi,
Hepsi bir kez daha gerçek olabilecekmi?

Olabileceklermi?

Yaşar KOPUZ...09.IX.1975.Çengelköy