Öcümü Al Hüznümden

öcümü al hüznümden
düş aynalara gülümsedim hep
buğulu cama çizilen, gülen surat gibi
bilmiyor kimse
gerçek kahkaham kaç milim
öcümü al hüznümden
avcumu sıkmışım, çöz o parmakları
yıllar var ki kırgınım, ağlayamıyorum
aşka mahrumiyete, mahkum edilmişim
çöz zincirlerimi
prangalarımı çöz
yürüyemeyeceğim bir zaman
konuşamayacağım
dokunamayacağım
öcümü al hüznümden
kulağıma parolayı fısılda
aşkı öğret bir sözünle.....