Oğlundan Annesine

Bana verdiğin can fedadır sana,
Gülen yüreğinle yar oldun bana,
Sevgini katmıştın damarda kana,
Annem , anneciğim kul olam sana.

Doğurdun yetmedi sevdin yücelttin,
Gün geldi benimle cefalar çektin,
Yırtık elbiseni hep feda ettin,
Sarıp sarmaladın beni ısıttın.

Hasta oldum yatağında yatırdın,
Benimle sen hayatını bitirdin,
En acı gününde tatlı söz ettin,
Ömrüme ömründen ne günler kattın.

Dedilerki oğlun küskün hayata,
İnanmadın önce bu nasıl hata,
Koydun yüreğinde o altın tahta,
Azminle zafere koştuk be anne.

Sana çok borçluyum, ödenmez asla,
Can içirdin bana altından tasla,
Yaşamın benimle döndü kâbüsa,
Hiç bir gün bile ah demedin annem.

İşte son sözlerim sen yanımdasın,
Hiç bıkmadın ki sen hep benimlesin,
Dünya yemini mi hep böyle bilsin,
Bu canım uğruna fedadır annem.

07.05.2010. İstanbul.