Okyanus
''İçimdeki kalabalıklar, yalnızlar.''
Benden bir sır bekliyordu
denizler
onlara açılmam dahilinde
bana boğulmamayı öğretecek
su üstünde durmayıda sağlayaraktan
ayakta, dimdik duracaktım
dalgalara karşı
arkamdan gelen gemileride aldırmadan
yoluma devam edecek
beni bekleyen tükenmişleri bekletmeyecektim
zamana karşı
böylelikle huzur bulacak
kaçmayacaktım eylülden
ve hatta gerektiğinde
salkım tanelerine tutunacak
yavaş yavaş günün ağarmasını bekleyecektim
sabaha karşı
sırtımdaki çuvalda eksilecekti böylece
gölgeme karşı
ama ben ne yaptım?
Kılımı dahi kıpırdatmadım
denize karşı
'' Şimdi daha kalabalıklar. ''
neymiş demek ki ....kılını kıpırdatıp paylaşacakmışsın denizle içindeki kalabalıkları / biriktirdiklerini / sırtındaki çuvalı .... çok sıcak ve samimi bir paylaşımdı Mehmet çok uzun bir aradan sonra seni okumak güzel ve şifre çözmeye zorlanmadan bir şiirini okumak :)))
okyanuslar ....hep beni de çekmiştir içlerine
şimdi kamburlardan kurtulma zamanı şair !
sevgiyle kal hep 🙂
''İçimdeki kalabalıklar, yalnızlar.''
Usta işi bir giriş, Sonrası ne söylemek istediğini bilen bir şiir, Usul usul, Buram buram mavi, O kalabalıklar gün geçtikçe çoğalır yalnızlıkları ile, Tebrik ve teşekkürler Mehmet Abi, güzel bir dönüş oldu şiire...