Okyanus Oluyordum Severken

ne olur acıt canımı, büyüyorum can çekişirken...



***




gücenmiş bir satır yazmalıydın
gözlerinde cenneti gördüğün kadına
inanmalıydın
inandırıcı olmasa da

bu kez yaşamak kolay gelmeliydi
belki ölmekten
belki sevmek başkalaşmalıydı

sular serin akıyordu
temiz kokuyordu günlerimiz

yapraklar rüzgarları uğurluyordu
ben senden geçmelerden geçememişken
güzler bizi sınıyordu

bir ay doğumu suskuydun gözlerime değen
sözlerin cana bulanmış bıçak kesiğiydi
pas tutmuştum

seçemedik
aşklar seçilmişti
güvenseydin hoyratlığım içlenecekti
sevecenliğim hokkabaz elleri gibi hünerliydi üstelik

yalancı sevinçlerle acıyı emzirirken
zerreden daha küçüktüm incinirken


bir 'ah' çekimiyle, bilsen...
okyanus oluyordum severken...






fulya/temmuz2011