Öleceğiz Sessiz

Dur neden sitem ediyorsun kanayan gözlerime
İnanmassan inanma yeminsiz olan sözlerime
Kulbunu bulamadığın mabedimdeki eşsiz yerine
Gel otur hadi saf yüreğimden olsun yerin



Karanlığın izinde bir perçin var topuklarımda
Beni takip edercesine gölgesinde ay desen desen
Hırçınlığım nedenmi döneceğim tekrar bu köşeyi
Ve sen yine olmayacaksın o balkon kenarında




Evet darmadağan her yerim sökülmüş gömleğim
Dikemedim her işleyişimde titriyor çünki sensiz bedenim
Darp alıyor parmaklarımda boşa gecen sökük deliği
Sert bir hareketle atıyorum sırtımdan sökük gömleği




Zaten ısınmakta zor güneş bile kutup gibi sensiz
Taşamı döndü kalbin insan oğlu nedir bu alaycı bakış
Kahveler yudumlardamı geçiyormu boğazdan bensiz
Son yudumda kal öleceğiz hepimiz sessiz sessiz



Habib Göktuna