Ölesim Geldi Aklıma Fikrimin Dipnotlarında

ölesim gelir her kuşluk vakti,
bahara gün kala
sesinin yokluğunda...

bak kuşlarda gelmedi,
gelmiyor işte göçlerin mevsimi!
yoksa yaşanmayacak mı bir daha,
o haziran ikindisi,
akşam sessizliği,
sözcüklerinin ruhuma işleyişi,
gün batımı
aşkın yüreğime hükmedişi?

ölesim geliyor sevgili!
dara çekildi takvimlerimin günleri
senden aşk dileyerek hep örseledim bu naif yüreği!
bu yüzden ölesim geliyor,
bu mevsimin başına buyruk yalnızlığında,
aşksızlığında,
kapı duvarlarında!

öyle ki,göstermelik gülüşlerim çoğaldı!
an be an herşeyim aynı!
çoktan bitmiş masalım!
hep uykusuzluk çalıntısıymış rüyalarım!
melankoli ağrılarımda birikti,
şiir müsvettesi satırlarım!

hele bu şairlik merakım,
olmadık dipnotlarda soluklandım!

gözlerinin bana olmayan bakışlarına takılı kaldım,
göğsümü sen fikrinde çatlattım,
yetmedi,
efkârıma içlenerek ağladım...
boğazıma bir urgan dolandı yokluğunda
susarak b/ağladım...

sonra,
hergün gibi,
günler evvelime demir atıp,
benim için k/aralanmış şiir sözlerine daldım...
akılsızın biriyim işte!
açtığın yaraları kapatacağını varsaydım.
ama sen,
her sohbette yüreğime bir zelzele bırakıp,
bana gerçeği hatırlattın...
işte böylesi dilinde kim olduğum belirsizliği,
çat kapı fikrime getirdi
ölesim hissini.

(ah sevgili ! senden duymak istediğim hiçbir sözcük diline düşmüyor şimdi / yoksa seni sevmek kimsesizliğin ateşinde bir başına üşümek mi?Yada çekip yaşamın kapısını tepeden tırnağa sen özlemiyle çok sevdiğim kuşluk vakitlerinde ölmek mi? )...


şubat