Olmasaydı Sonumuz Böyle
kan revan olmuş hayatımın
son demlerini izliyorum sessizce
bıçak yarası yokluğunun
ızdırabını çekiyorum son nefeslerimde
hayatımdan çalıyor zaman gizlice
kendimi yitiriyorum soğuk duvarlar arasında
hayalin serap oluyor gözlerimde
sana yaşadığım gibi sana ölüyorum yine
benzi solmuş kaderimin
cefasını çekiyorum senin hasretinle
hüzün kokuyor adım attığım her yer
ben hep seni çekiyorum içime
olmasaydı sonumuz olmasaydı böyle
sol yanım çok acıyor sensizlikte
özlemim bitmek tükenmek bilmiyor yüreğimde
gözlerim yanıyor yokluğuna ağladığım her günde
yürüdüğüm her yol sana çıksın istiyorum
gözümü açtığım her güne seninle uyanmak
hissettiğim her nefesi sana adamak istiyorum
ben bıraktığın o yerde seni bekliyorum
olmasaydı sonumuz olmasaydı böyle sol yanım çok acıyor sensizlikte özlemim bitmek tükenmek bilmiyor yüreğimde gözlerim yanıyor yokluğuna ağladığım her günde
şiiriniz sol yanımı acıttı tebrıkler
iyi ki şiir var sevgili kübra...