Ölü Topraklar

Cesetleri
Büyük bir iştahla kemiren
Birer faredir
Dillerdeki keşkeler.

Bu topraklarda,
Ne çiçek açar
Baharın renkleriyle
Ne de
Toprak kokar yağmur sonrasında
En pahalı parfüme diklenen kokusuyla.
Çayırların yeşili bile
Tüm gözlerin zevklerine uzak olup
Çürük yumurta rengine mahkûmdur
Ve
Akşam düştüğünde bu düzlüklere
Kutuplardaki yalnızlık çöker
Koluna girdiği ölümün soğukluğuyla
Ölülerin alın yazısına
Ve bu topraklardaki
Umudun güneşi,
Doğudan
Doğmayan bir ateştir.

Benimde vardır elbette ki
Böylesi güneşsiz topraklarım
Ama
İnsaflı bir sayıda bıraktım
Tüm gömdüklerimi
Ve saygıyla andım her birini
Yazdığım her şiirlerimle

Ya sen sevgilim
Senin mezarlığındakiler kaç kişi
İstemem ki kemirilmek
Kuduz ağızlar tarafından
Ve gömülmek
Bir şairin şiirlerini dinlerken
Kalbindeki eski aşklar mezarlığına