Ölüm Çiçeği Botaniği

I: geliş

bambaşka bir gündü oysa,
seni sevmek gibi bir şeyle,
yürüdüğüm her kaldırım
boylu boyunca,
senin izinle doldu...

masmavi bir akşamdı oysa,
bilmezdim bulacağımı seni,
hangi şarkının
hangi sözünde takılıydın oysa,
kaç kere mırıldanmalıydım gelmeni,
şimdi yanı başımda,
belki başucumda,
duruyorsun biliyorum...
ama, benim değilsin...
ağlıyorum...
Lavinya

II: gidiş

sus vakti geldi gönlümün,
bir dal sigaraya dalmışım...
hangisine sığınsam
dilimdeki sözümün,
inan ki şaşırmışım...
eskimiş yolları arşınlamakla
meşgul ayaklarım,
ve ben
ilk kış saatine sarılmışım...
bir aralık'tan bakıyorum
sahnesine ömrümün,
sen gidiyorsun...
ben susuyorum...
sessizliğine dalıyorum...
Lavinya



III: bekleyiş

her gün bir telaş içimde,
seni kimlere sorsam bilmiyorum,
türlü türlü masallar anlatıyorlar,
ben içimden geleni söyleyemiyorum...
hangi yalandayız
veya hagi gerçekteyiz anlama
çabası, coşkuları aşmış bir sevda..
yüzünü sorsalar, inan ki
bilmem,
hiç görmedim ki..
sesinin rengi
gözlerimden geçmedi,
kulaklarımda şenlik yok ki
hangi sokağın başında beklemeleyim
nereye çıkarı var mı yolların?
sokak aralarında
uzayan yalnızlığın,
tek bir adı vardı oysa:
Lavinya

IV: dönmeyiş

iki şehrin arası
bir mevsim zulası,
hangi söze vurmalı
acının adını...
bilinmezlik derin
yara ve efkarlar
sorulmalı sorguya,
kimi koyduk biz yargıya,
ve yargıç nasıl yönelmeli
hangi sanıya...
zan ve san üstüne
iki kelime ve
iki çekirdeğin
iki dirhemi ise,
biri feryadın
biri figanın,
hangi şehrin adı olmalısın?
söyle...
iki şehir arası
kaç düş eder ve
bir düş kaç kilometreye bedel
Lavinya

V: bitiş
İçimdeki çocuğun masum heyecanlarından doğan bir "kalbim sende" oyunuydu kazandım sanıp da kaybettiğim düşlerim...



01 Aralık 2009
Beyoğlu / İstanbul