Ölümle El Ele!!!...
Sokak lambalarının loş ışığı altında
Kök saldım ücra köşedeki banka.
Yıllar önce güneşli bir baharda
Bulunduğum yerdeyim.
Sen yoksun.
Beyaz kristaller sağımda solumda
Acımı dindirmiyor ama.
Her geceki gibi yalnızlığımla
Bulunduğum yerdeyim.
Sen yoksun.
İlk gençlik yıllarımda yaşattığın aşkla
Anladım sevgiyi.
Şimdi, hayatla ölüm arasında.
Yaşamı olduğu gibi ölümü de tattıracaksın bana.
Don tutan yüreğim yaşam savaşında ama
Sen yoksun.
Gözyaşlarım gözlerimde
Kristallere eşlik ediyor.
Bulunduğum yerdeyim hala
Sen yoksun.
Gözlerim dayanamıyor daha fazla
Ölüm tatlıda olabiliyormuş aslında
Bedenim yas tutuyor
Ruhumsa seni arıyor yıldızların arasında.
Sen yoksun
Ben yokum.
Artık gökyüzündeyim
Olmam gereken yerdeyim.
Ama sen yoksun hala.
kardeş güzeldi👍ama daha çok çalışman lazım bunu eminim sende biliyorsun
sevgili Mertcan yaşına göre iyi kurguluyorsun şiirleri biraz de ve da eklerine de dikkat etmelisin 👍 ve final üzerinde biraz daha düşün derim tekrardan arındır olur mu👍 kutluyorum seni👧
😥😥acılı şiirler..😥 mertcan tebrikler...birazda neşeli bişeyler alalım senden bakalım...sevgiler abloşdan👍👍👍👍