Ölümlerdeyim Anne
Ağlayışım dinmiyor
Kahpelikler unutulmuyor
Ölümü istiyorum
Ölmek istiyorum anne
Feryadımı duymuyor kimse
Vazgeçişlerle
Hayal kırıklığıyla
Bir uçuruma gidiyorum
Sonrası koca bir karanlık biliyorum
Ve ben yok oluyorum
Beni artık arama anne
Bakışların acıyor sanki bana
İçim kan ağlıyor o an
Bir an içimdeki fırtına dışa vuruyor kendini
Bırak beni artık anne ölümlere gidiyorum
Peşimden gelme
Görme bu acizliğimi
Ben giderken ölümlere ardımdan ağlama anne
Her intihar girişimiyle yaraladım seni
Affet beni
İlk defa senden af diliyorum
Ve ben artık ölümlere gidiyorum
HAKKINI HELAL ET ANNE
İSYANKEŞ
Bazen servet diye biriktirdiklerimiz maddiyat olmayabiliyor.Bu şiirinizde de bunu gördüm.Bu serveti çok güzel bir yerde kullandığınızı düşünüyorum.Her ne kadar karamsar ve olumsuz düşüncelerle dolu olsa da bunu şiire dökmek daha güzel.Önemli olan bu yaşadıklarının hepsinden bir şeyler çıkarmak.saygılarımla...
Neler oluyor böyle fazla üstelememekte fayda var..ışin beyin yorumu yeterince izah edici sanırım..sağlıcakla kalın
SEN KAFAYI YEMİŞSİN İLYAS ŞİİRLERİMİ SATAŞMA ONLAR YARALI BİR GEÇMİŞİN KALINTILARI
BENLE UĞRAŞMAYA İLYAS SÖZLERİMLE DÖVERİM SENİ
NE DİYON YA MERAK ETME YAKINDA ÇIKARIM ÜÇÜNCÜ SAYFA HABERLERİNDE AMA GERÇEKTEN ÖLMEYİ BECERMEK İÇİN ACELE ETMİYORUM MERAK ETME DELİ GÖMLEĞİNDEN BENDE GİYİNDİM İLYAS BABA BEN NE ANNEMİ NE BABAMI KAYBETTİM BEN ONURUMU BEN GURURUMU KAYBETTİM