Ölüp Ölüp Dirilir Aşk

hiç kuşkusuz maviye boyalı değil yalnızlıklar
sen orada öyle susup duruyorsan eğer...


daha şimdiden güne dizili özlemler
bilesin
albenisi yoktur sahte kahkahaların...


bir güle değmiş gibi irkilirse tenin
düşür maskeni !
aklın değiştiremez sen istesende
içinde zaptedemediğin hasreti...


aşinalık bekleme duvarlardan,
direncin şafak ilticalarında
köklerin derin,aşkın firari...


sakıncalı seranadlar dökülür dilinden
sözcükler ağır tahrik
kanatır kendini...


nedense ölüp ölüp dirilir aşk
düşmeye görsün insan
yine de
beklenir sevgilinin yürekteki silüeti...



gece uykusuz bir çocuk,
saklar tüm ayrıntıları
avuçlarında bir ışık hüzmesi...



ve
melekler susar
film gibi geçerken ömrün gözlerinden
bu son teselli...


çoğalmadan tükenmektedir aşk
insanın aklına düşmüyorsa sevdiği...


hasılı kaygılar
geleceği ablukada belirsizlik
yetmez !
damarlarında yüzlerce kesik...


yaslı imgeler dökülür şiirinden
kadim bir dost sarılır ziyadesiyle
usulca fısıldarsın kulağına
iki şeyi çok sevdim hayatta
ikisi de eksik...
ikisi de eksik...






26-1-2011
beşiktaş sahil....
gökyüzü görmeyen bir odada yazılmaz ya tüm şiirler
TANRIM !
yüreğimi önüne serdim
bana doğru yolu göster...