Ömrüm Hep Çocuk Sevinci

//Ay ışığı düşmelerinde
İzafi duaları biriktirdim gönül sarnıcımda
Poyraz uçurtmalardan
Korunağına aldım çocukluğumu
Bebek timsali avuçlarımda
Begonya kokusuna sindirdim annemin sevgisini
Bitirmemezlik içinde azeri ninnilerini..//


Keyf/e keder
Düzensizlikler teslimiyetindeyim
Katre zamanlar
Ucu yakılmış yaşanmış avuntularda
Haz meclisinde
Hatr-ı şinas lokmaları
Ağılı şerbet bulamaçlarda
Deminden vaz geçilmez mağlubiyetleri
Hangi yöne dönsem zihnimde
Ömre bedel çocukluğumun
Sukunetleri


Kader yokuşları
Her geçen gün biraz daha meşakatlendiriyor adımlarımı
zulama saklanmışlığın
Verdiği hüzne boğuldu
Eskimişlik
Her zikriyle biraz daha hatırlatıyor
Yıllara yenilmişliğimi


Toprağa bulandığım zamanları hatırlarım
Oyun keyfiyatındaki çocukluğumu
Annemin dantela örmelerinde
Tığı sevgiyle işleyini
Kaneviçe gergefe nakşıydı gün vurgunları
Erik ağacı taşlamayı
Film kahramanı ilmeci sanmışlığımı
Çelik/ çomak lüksünde
Saatlerce koşmacalara doymazlığımı


Baharlık ömrüme
Konfeti yağımıydı gazel düşmeleri
Eylül sancılık çekimlerydi göğsümden sökülen
Elimden sıyrılıp alınıyordu
Futursuz gizemler içinde
Militan gençliğim
Ezberbozan infiallerde
Bütün bir hayatı silebilmişliğim


Törpülenmiş duygularımı
Deşifre ettim ardı sıra
Bahara vurgunluğumu
Sitem ufuklarının sonsuzluğuna bıraktım
Yaşamadım farz ederek
Sevgiden/ aşktan ne varsa
Bütün uzuvlarımla hazırlandım
Peşinatı ödenmiş taksitli bekleyişlerim
Bütünü sır ötesiyle
uktesiz hayatın...