Onlardı

Kızıla boyanmıştı günbatımları,
Isıtacağına soğutuyordu güneş,
Karanlığın en zifiriydi,
Katran karası günlerdi.

Ay bile soluklanıyordu,
Homurdana homurdana,
Sarhoştu.
Zaman kelepçeli elleriyle,
Uzanmak istiyordu yarınlara,
Vuruluyordu.

Kan kırmızısı akıyordu nehirler,
Mermi sesleri, bombalar,
Şehirleri kat ediyordu.
Umutlar tam siperdi,
Savaş da yoktu.

Ya,
Neydi bunlar,
Neydi karartan dünyayı.
Onlardı,
Evet onlardı.
İnsan olamayan, lanetlerdi.


10.09.2009.İstanbul