Ötme Garip Bülbül Ötme

Bülbül olup da uçarım,Gönül bağına konarım;
Ateş içinde yanarım,Ötme garip bülbül ötme.

Dertliyim derman ararım,Aşkın odunda yanarım;
Bülbül ahına kanarım ,Ötme garip bülbül ötme.

Bu dünyada bir göçerim,Gönül bağında öterim;
Kafes içinde gezerrim,Ötme garip bülbül ötme...

Şakıyan bülbül ötecek,Bir gün dalından gidecek;
Gönül senden de geçecek,Ötme garip bülbül ötme...

Dağları duman bürüdü,Avcılar dağa yürüdü;
Bülbül kafeste çürüdü,Ötme garip bülbül ötme....

Hani benim Kaf Dağlarım,Kendi içimde çağlarım;
Gönül bağında ağlarım,Ötme garip bülbül ötme......

Gönül içinde bir ildim,,Bahçede açan bir güldüm;
Tohumdan bitmeyen çil/dim,Ötme garip bülbül ötme......

Ahım mahşeri vuracak,Güller bahçede solacak;
Dünya sana mı kalacak,Ötme garip bülbül ötme.......

Dağlarda sözlerim kaldı,Seherde gözlerim kaldı;
Gönlüm ummanlara daldı,Ötme garip bülbül ötme.........

Kurtlar dağlarda ürüdü,Tilki bağlara yürüdü;
Ahım içimde çürüdü,Ötme garip bülbül ötme....

Ağlar isem ben ağlarım,Virandır gönül bağlarım;
Yüreğime taş bağlarım,Ötme garip bülbül ötme...

Yalancılar söyler sözü,Kendinde bulunmaz özü;
İçi kara iki yüzlü,Ötme garip bülbül ötme...

/9/10/2010/İstanbul