Ötücü Kuşlar

zaman yok
birbirini yüzyıllardır tanıyanlar için
yaralıların işidir bıkmadan aşk


yaklaş be üstat
mesela gözlerime daha yakından bak
nasıl da seğiriyorlar bön bön bakarken dağlardan ötesine
kalbimin gizli dilekleri var

viski içip jakuzi keyfi mi dedin, pes
aslında cebimden çıkarırım hiç kullanılmamış
kırmızı esanslı üç beş kevaşe
ama bak öbür gözüm de seğiriyor
olduğun gibi görün mü diyor ne
hem ne anlayayım o keyften
dışarısı kin
dışarısı çığlık çığlık efkar
dışarısı bir havzaya sıkışmış bilcümle
mahşere kadar ürkünç inilti iken
çay içelim üstat
hayalimde ne güzel karıştırırım dünyayı ben
umut tüm açların elinde yarım ekmek

acılardaki şaşkınlığı duyumsayan
içimdeki bu karmaşayı bu telaşı
freud bile çözemeyecekken
ne isterim bilmiyorum ki homur homur
yazgıyı kabul etmeyen eklemlerim de hep sızlar
düşlüyorum olduğum yerde sen yaklaş
çözelim şu bilmeceyi bin bir bilinmeyenden

zaman yok
birbirini yüzyıllardır tanıyanlar için
yaralıların işidir bıkmadan aşk
yaklaş be üstat
aşk bastı gözlerimi artık sakinleşmez
ki beklemeyi sever onlar tinin tepesinde
şiire verelim zaman lekelerini
çarpık çarpık mazinin suratına gülüverelim
afacan rüzgarlarım
mor günahlar seferberliğinde
canı cennete!
sol kanadımda biriken hayal kırıklıklarının
laneti kaldırdım sesini kıstığım özgürlükten
yaşamak ah yaşamak sesi gür çaba
cehennem ismimi fısıldamadan
sonunuz gökyüzü değil deyip
yuttuğum ötücü kuşlar konuşsunlar

yaklaş be üstat
ikimiz de taş geceye tutsak
yanağını yanağıma daya
yarın başka bir gün
ölmeye ramak...