Oyuncu

Oyuncu

Oynadı.

Coştu, coşturdu.

Yokmuş gibi hiç sorunu

Düşünmezmiş gibi yarını

Döktü ortaya varını,

Hünerini.

Ve indi perde

Döndü özüne


Kustu,

Bütün yalnızlık duygularını

Gönlünün sır kuyusuna

Hıçkırıkları düğümlenerek

Boğazına



Sırdaşıydı yastığı

Çekilince uyumaya

Dalarken hülyalara

İki damla yaşın

Devşirir sırdaşına

Ve uyandığında

Geçirir güleç maskesini

Buğulu gözlerine

Karışır kalabalıklar içine

Ama, kendi başına

Hazırdır yine,

Yeni oyununa.
...

Çetrefil.

Değerli Kalem Dostum Nilgün''e Saygılar, sevgilerle

Değilmidir ki; hayat bir oyun, bizler de oyuncu...