Pendik -I-

* Aheste Çek Kürekleri Ey Zaman *

Marmara'nın turkuaz yeşili sularında
Heybeli'ye çevirmişken rotamı,
son haline ilişiyor gözlerim
kulağımda sabah ezanı.

dolgu sahilini tarıyorum önce
marina inşaatını teğet geçip,
emektar deniz fenerini yokluyorum;
Bulamıyorum!

Gökdelen, otel,fuar merkezi , pazar alanı
bir sürü hengâme
anlayacağınız yer gök gri'ye dönmüş,
uçsuz bucaksız beton yığını.

eskiden bu saatlerde;
Ankara yataklısının o tiz çığlığı,
sabaha günaydın diyen martı sesleri,
birkaç balıkçı motoru tıkırtısı vardı.

Ne arada kaybolmuşlar hayret!
Ailemle gidebildiğim çay bahçeleri ,
Çiçekler içindeki çocukluğumun geçtiği parkları?

o günlerde;
televizyon tek kanal,
fotoğraflar siyah beyazdı
ama, insanlar daha sıcaktı

ya şu yeni ama şekilsiz,
kimden ithal belirsiz,
kazulet şehir hatları arabalısı,
eski modelinin nesi vardı?

tahta iskelesinden balık tutmayı,
Sarı kaya'sında kulaç atmayı,
denize sıfır rum meyhanelerinde, kafa bir dünya
aşk şiirleri yazmayı özledim.

babamdan gizli gittiğim
yazlık sinemayı da yıkmışlar,
frigo, çekirdek, gazoz bir yana
eski Türk filmleri nasıl da sarardı.

Ah Pendik, ah!

Doğduğum, büyüdüğüm kutsal toprak
beyaz mermerimi dikecekler ya bağrına,
işte o gün;
gevreğimi mütemadiyen bölüştüğüm
birkaç martıdan başka ağlayanım da olmayacak.


(Bu şehre hüzün acı bir gülümseyişle gelir.)
Pendik/08