Pervane Divanelik...

Bahar yüklü bir bulutun
Gülünü tutmaktayım
Solar endişesiyle selimde avutuyor
Narımda rengini harlıyorum...








El çekip ah etmeden
Güneşe yüz sürmeden
Gözlerimin ferinde
Işığa tutuyorum...









Tenha köşesinde
Zar eylese de gönül
Sığınacak dal arar
Ahu zara varmadan
Dilden solmadan gönül
Bir buluta baş koyar..









Masivayı ararken
Hazan döker yapraklar
Ecrini yok sayarak
Farza ah'ı sunarak...







Dile kolay
Kolay gelir avunmak
Cürmü meşru duyguda...
Kefareti katmerli
Gönülden damıtılmış
Çaylak çarpıntılardan
Pervane divanelik...