Polyanna Ağlar mı

Ağlasa da sevinçten ağlar
Oysa boğazına saplanan hıçkırık
Sevinç mi hüzün mü bilemediği
Belli belirsiz çizik bir plak gibi
Hep o şarkıyı çalıyordu gecenin gölgesinde

'Kimi sevsem sensin...'

Susturmalı mı
Yarınlarına kanat çırpan kelebek etkisini
Bilmiyordu.

Neden sonra martı çığlığında yankılandı sesi
Oysa çoktan demir atmıştı okyanusa
İki kişilik kalbi
Çırpınıyordu nefesi

Bir yokmuş bir varmışla başlar mı masallar
Ya sonra
Çıkılır mı kerevetine tekrar

İşte o an
'Biz bir elmanın iki yarısıydık seninle bir zamanlar'
Diyordu maziden gelen iç sesi

Öyleyse
Bir kez daha açılsın mucizeler sandığı
Yeni bir mutluluk oyunu başlasın filizlenmeye
Gölgelerine serilsin iğde dalları
Çiçeğe dursun tomurcuk
Toplansın bir de Polyanna'nın eliyle
Koklanmaya gidilsin son kez
Mutlu hayaller ülkesine

Masal bu ya
Başlamış anlatı

-Bir varmış bir varmış
Bir yokmuş hiç yokmuş
Mavi bir kuş konmuş iğde dalına
Toplayıp atmış hüzünleri sonsuzluk kuyusuna
Taçlar yapmış sevgi sözcüklerinden şiir şiir

Bir dilek tutmuş ardından
Çiçeklerle örülmüş düşleri...
...Ve hiç yağmamış üzerine karakış dönümleri
İliklerine kadar ıslanmamış da iklimleri
İlahi eteğinden sımsıkı yapıştığında bahara
Ne hazan yeli çarpmış yüreğine
Ne de savrulmuş ören yerine

Bir maske takmış gözlerine hayatın
Ardından pembe gülen geleceğine
Hayaller kurmuş panjurlarında...
...Ve temizlemiş kötü ruhları penceresinden
Ne güzelmiş hayal kurmak
Büyülü aynasında yıldızlara dalarken

Kaderin kara kilimi varsa
Onun da gökkuşağı varmış
Bütün renkleri umuttan
Ardına kadar açılmış mutluluk kapısı
Gülümsemiş masal kahramanı
Gülümsemiş çocuklar
Yeni bir mutluluk kilimi dokunmuş
Hayatın tam ortasına
İpliği sevgi
İğnesi aşk-

Sen de katılır mısın bu oyuna
Var mısın Polyanna'nın gülümseyen elleriyle
Hayatı dokumaya...


20 Şubat 2010 İzmir