Polyanna'ya Beyaz Yeldeğirmeni Epigramları

manalı bir epigramdır
sadece kelime ağırlıcınca söylenirse
seni seviyorum...
nasıl birbirine değmeden yağarken kar
uygun zeminde nasıl sarılırsa birbirine
işte sevda sözcüklerden arındığı an
çıkarır tabaka tabaka matruşka geceliğini
her yanı bembeyaz
ki o zaman her yanı yine aşktır yine kat kat...!


düşündün mü?
neden hep beyazdır gelinlikler duvaklar?


kar yağarken üşüyorum dersem bir gün anla ki;
yalnızımdır
ve
kartopuna saklanmış Cervantes günceleri yolluyorumdur sana
içine haşmetli sufleler doldurulmuş sıcacık ve bembeyaz
zati sıfatlarından da ufacık azar azar
ki; isterim hemencik bitmesinler
pembe masallardaki kadar beyaz Polyanna'cık
anladım şimdi daha iyi Cervantes'i
bir sevgili gözünden görünürmüş meğer yeldeğirmenleri...!


düşündün mü?
neden kar yağarken hep mutludur insanlar?



tek başına pupa yelken
ve
tek tek basaraktan dünyaya
biriktikçe daha bir beyaz daha ,daha,
yüreğe düşen armoni kadar çekici
ateşe düşen yürek kadar sıcak
bilir misin Polyanna neden bu ak kırmızı çalar yüzlere
ve
bir tek bu soğuk yakar adamı
neden vurur yüzüne mayısı görmemiş güneşi
neden doldurur gülücük gülücük yanakları sıcacık
halbuki anası yel babası soğuk!


düşündün mü hiç Polyanna!
atkı neden sevdanın sembolüdür?


üşüyorum...!








ToprağınSesi