Rakkase

dönüyor bir kadın
ne tuhaf hafiflik bu böyle


tuz ve kumdan geri kalanlar
dökülsün üzerinden
dilsizliğinde dillensin söylenmeyenler

gözlerin taşan kuyu
ölümüne yadigar onca anı
iki kaşının arasında manası

haydi raks et
izmirin tarihi yüzünü buruşturmadan
saat kulesi yağmurun ızdırabını anlamadan
içindeki kadınlar tenini zorlamadan
yüreğindeki usturalar kudurmadan

ipeksi bir geceden kaçan yıldız gibi
mevsim dudakları kurutan güz
güzde titreyen yaprak gibi
bülbülün çağrısı var
çağrıya kanatlanan gül gibi
ah bu nasıl şarabi bir efkar
efkarı dağıtan sevişme gibi
dağları aşan çölleri geçen
hakikatini bulmuş arayış gibi

haydi raks et

gerdanını kır kalbinin gizli ezgisine
haydi dansını et umudun dirilişi olsun
boynun bük geceye
şahit olsun şafakta tazelenişe

haydi
çıplak ayaklı çingenem

bir adım aşk
bir adım ölüm

aman silikleşmesin düşler

bir adım beyaz
bir adım karanlık

aman saçılmasın acılar

nefesini ısırırken ay
hazırmış kalan yıllar

raks et...