Rüya
anlatamıyorum sensizliği,olmuyor işte.
acısını hissediyorum ama,anlatamıyorum...
yardım et ne olur.
ya gel anlatmama gerek kalmasın ya da git artık,
ruhun içime aksın...
karşımda durmasın öyle,bakmasın gözlerime...
seni çok özlüyorum,yokluğun hiç çekilmiyor.
gözlerinle uyanıyorum her sabah ve her sabahın sonunda yine gözlerinle dalıyorum uykuya.
mercan maviliği gözlerinle...
seni döndürmüyor ki kurduğum hayaller.
bakma öyle gözlerini kısıp.tamam,hayallere de son.
bakma diyorum,git...
sanma ki alışırım ben buna.
koyarım bi kitabın arasına anıları,kuru yaprak misali.
onu da atarım kitaplığın en üst rafına...
tekrar tekrar bakmam,hatırlatmam kendime,korkma...
hiç izin vermese miydim acaba gitmene?
zor da olsa kal mı deseydim?
sever miydin ilk günkü gibi yine de?
ha ne dersin?..
👍👍biraz melankolik bir rüya.. ama güzel şiir, bırakın hüzünler hep şiirlerde kalsın..