Rüzgar

// Nasihattan sonra //




En çok rüzgara kapıldım dün akşam
O gitti ben gittim
Durdu en sonunda
Bahçesinin kapısında
Han desem değil
Dergah hiç değil
Kanatlar çırpıldı
Uykuya yattı güneş
Batmıştı
Kurt uyurmuş pusuda
Çitlerin çok uzağında
Ve sesin dinginliği
Limansız bahçe açık seçik sağı solu arşa ala


?' Aç artık dost kollarını
Gel ey dostum yavaş yavaş ?'


Olgundu elma düştü başıma
Ve çilingir sofra
Doy dedi mısralara
Dere hemen dibimdeydi

?'Kırklara serceşmesin pirim ali
Cümlemizden ulusun kızıl deli ?'

Şavkı vurmuş yıldızların
Görünmez suretler
Öptüğüm bir el
Kederime bin perde
Kana kana içtim hecelerin azizliğiyle

?' Bin cefalar etsen almam üstüme
Gayet şirin geldi dillerin dostum''

Aradı gözlerim
Ruhuma inmişti rüzgar
Vakitsiz açan gülün
Dikeniydi derdiğim
Emretti yaradan
Acıtmazmış dikeni gülün

?' Hü dedim çağırdım gerçek erlere ?'


Haziran akşamıydı
Yoktu hırkam üşümedim
Fenersizdi yollarım düşmedim
Bu defa rüzgar sürgün ayaklarıma
Attı suya
Boğulmadım kulaçlarla vardım dünya kapısına.
Bir sis
El salladı rüzgar
Geleceğim başka zamanlarda
Bu defa koşacağım
Yeter ki; biçsin beni fırtına...


" " *Alıntıdır.