Rüzgarlara Karışıp Gideceksin
Yılgın rüzgarlara tutunup uzaklara ...
Çok daha uzaklara gideceksin
Safir düşünceler dağlayacak tenini ,sen susarken
Bir istridyede ağlayacak anıların , biteviye
Sinsi hazanlarda bırakmıştın yüreğini ilk kez
Hiç bilmediğin yağmurlar yağmıştı kalelerine
Ard arda yıkılmıştı , dağlarca siperlerin
Bir karayel , ne var ne yok katıp bedenine
Savurup götürmüştü sevgiye dair , sende kalan
Ve sen ....
Ölgün resimler ellerinde , kalakalmıştın , yaşam surlarında
Sürüklenip ... çöreklenmişti gözlerine suçluluğun
Dönemeçlerine gizlenmiştin , mazeret tohumlarının
Hiç biri açamadı , değil mi
Sevgiyi dökmezsen avuç avuç
Çiçekler açar mıydı
Geri döner miydi kırlangıçların
Mavimsi göklerden
Anlamadın
Ve anlayamazdın
Çünkü , bir seslenimlik zamanların vardı senin
Tek nefeslik düşlerin
Gideceksin ... ışık huzmelerinde kırıla kırıla
Gideceksin
Bakir patikalarında hüzünlerin , elinde özlemlerin
Doğmamış sıcaklığının çiganlarında , öleceksin
Uykunun harabelerine konuşlanacak artık rüyalar
Bin tonlık basınçlarda , sonlanacak gecelerin
Evrenin tüm yıldızlarını , döksen de başucuma
Bütün güneşleri , çizsen de yastığıma
Tüm dillerden seslensen kulağıma
Faydasız artık ... gideceksin
Kutuplara giden bir geminin güvertesine yazdım seni
Artık bensiz ve güneşsiz gecelerde güneşleneceksin
Güle güle git sevgilim
GÜLE GÜLE .............
veda...ne zor şey...nilgün ablanın yüreği anlatmış kalemi yazmış...bize de okumak ah etmek düştü...tebrikler ablam sen tadındaydı👍👍👍
diyecek söz yok.. ne mutlu ki o sevgiliye böyle uğurlanma şerefine sahip..🙂😊😐👧