Sac Ve Yar Düzen Alınca

Sevgi seli o gözler,
Neden kör gibi?
Neden bakmıyor?
Neden,
Bakıp da görmüyor?

Bakınca görecekti,
İçimdeki sesti söyleyen,
?Dünlerin tasasından sıyrılıp,
Bu günlerin hüznünü yırtıp atmak,
Yarınların sevgi selini düşlemek,
Hep özlemlerimizdi?

Yılların soldurduğu yürekte,
Gül açmaz demişken,
Açtığını görmek,
Sevgi selini yakalamak,
Ne güzeldir,
Ne güzel.

Ansızın gelen sevgiliyi karşılamak korkuyla,
Acaba oda yakar mı, yıkar mı gönül hanemi?
Diye,
Düşünürken aşık olmak,
Ne güzeldir,
Ne güzel.

Zamanı yakalamak sıcacık ellerinde,
Gözlerinde kaybolmak,
Sevgisini bulmak derinlerinde,
Yüreğimi atmak sol yanına,
Yaksın da kavrulayım diye,
Mutluluktan, huzurdan.

Sonbaharımda sevgiye doymaya,
Öpmeye,
Tenime ten katmaya,
Sevişmelere.
Aşka aşık olmaya,
Saygı duyulmaya,
Paylaşmaya yarınları,
Kavuşmaya özlemlerime.
Ne güzeldir,
Ne güzel.

Safiye SAMYELİ, sevgili dostum,
Şiirler sultanı, demişti ya hani,
Çok güzel bir yorumunda bana.

?SAC DÜZEN ALIR, HAMUR TÜKENİR,
YAR DÜZEN ALIR, ÖMÜR TÜKENİR?.

Hamur tükenmeden sac düzen alsın,
Ömür tükenmeden yar düzen alsın,
Zor değil,
Zor değil be sevgili dostlar.
Görüp de görmeyen gözlerimizdir,
Gözlerin gördüğü tüm güzellikler,
Yüreğe giderken, kayıpolmasın.



(Sevgili Safiye SAMYELİ kardeşime armağanımdır)



07.07.2009.Sarıyer.