Şafak Vaatleri

Bir şafak vakti sana geri döneceğim,

İnan her şafakta yanında gülümseyeceğim.

Aldandım/
Hasret celbi daha elime ulaşmadan,
Yedi cihanın en acımasız gölgelerine mahkum oldum,
Yanıldım/
Sevmek yeter diye düşünürdüm hep,
Yetmedi işte,
Az geldi fazlalıklara,
Daima sıcak rüyalara yakın duran ben,
Saplandım/
Buz gibi kabuslara,
Satıldım/
Üç beş hayale köle pazarında,
Düş avcılarına...

Basit bir durum aslında içinde bulunduğum,
İki titrek dudağım arasından kolayca çıktığı gibi,
/Basit
Aslen karmaşık olan bugünlerde,
Benim/
Ayrıca bir de,
Şimdilerde hiçbir zamire denk düşmeyen,
Kördüğüm hislerim/

Yazık!
Çok yazık!
Artık duyamıyorum da demir kafesinde,
İçimde pıt pıt atan güvercin yüreğimi.

Gözümde/
Terk edilme süsü verilmiş acımasız bir cinayet bu,
Bedbahtım ama hiçbir şey değişmeyecek,
Katilde benim,
Maktulde...
/Ellerim kan içinde,
Hiçbir zaman silinmeyecek/an gelecek içinde boğulacağım.

İstasyona açılan küçük gizli penceremde,
Ne kadardır bekliyorum/hala bilmem,
Gerçek şu ki,
Kaç şafak geçti,
Kaç kez gün tutsak etti geceyi,
Lakin ne cesaret bulup,
Giden gitti,
Ne de gelmesi lazım olan geri geldi...

Bu işin sonunu çok iyi biliyorum,
Gün gelecek/
Vicdan sıkıştırırken gidenin ruhunu,
Alacaklı gibi,
Buna bir türlü dayanamayan ben,
Yitip kaybolacağım,
Hiçbir yerde,
Kimsenin kollarında,
Bana hibe edilmiş/ve gerçekleşmemiş,
Şafak vaatleri ile/