Şah Mat

Bu ne ihtirastır bu ne şaşaa
Yokluktan varlığa erene vah vah
Geçmişin unutup kalkarken şaha
Şahlanırken mata düşene vah vah


Yoksulun karnını doyurmayana
Suçluyu suçsuzdan ayırmayana
Mazlumu zalimden kayırmayana
Güçlüye elpençe durana vah vah


Dünyada zurnasın öttürünlere
Ardın sıra küfür ettirenlere
Cennetten huriler şettirenlere
Elçilik sıfatı giyene vah vah


Onurla kürk müdür insana ayar
Cehalet varlığın hatrını sayar
Gün olur gökte ki yıldız da kayar
Kendini şah sanan piyona vah vah


Sevgisi saygısı paslananlara
Yangelip koltuğa yaslananlara
Midesi hortumla beslenenlere
Yoksula kem gözle bakana vah vah


Ne benden eksiksin ne de bir fazla
Bir damla su iken karıldık tozla
Ölçüsü farketmez çok ya da azla
Kefene bile cep, biçene vah vah



_Kardelen_


Bu şiirim çok sevdiğim bir dostun şiirine bir naziredir...