Şair

Şair olanlarda yürek eziktir
Biraz duygulansa başlar yazmaya
Hecesi Nazımı hepsi biçimdir
Gecesi gündüzü yetmez dolmaya

Vatanın Milletin kendi özüdür
İnsanın aynası halkın yüzüdür
Keremin Aslıyı yakan közüdür
Leyla olur Mecnun olur çoşmaya

Şair her çiçekte bağdır bahçedir
Yörelerde bölge bölge lehçedir
Toplumun deminde geçer akçedir
Güç kuvvetin yetmez onu bozmaya

Şair gönüllerde hasret yaradır
Gurbet kapısında umut, paradır
Karanlıkta ışık saçan çıradır
İlim olur irfan olur sızmaya

Şair prangalı kızdır gelindir
Tanımasan da o senin malındır
Ağzında lal olmuş bağlı dilindir
Başlar yavaş yavaş seni çözmeye

Şair gördüğünde yapmaz seçimi
Uyak kafiyeye verip biçimi
Hem okur hem yazar bir su içimi
Vakti yoktur onun bundan bezmeye

Şairler kardeştir ana, bacıdır
Vatandır şehittir tatlı acıdır
Gönülden gönüle kalp ilacıdır
Kimi sever kimi başlar kızmaya

Necati der şair aşk sevgi eker
Her şiirde doğum sancısı çeker
O duygu doludur yüreğin döker
Çalar söyler vurur tele dizmeye

İZMİR 07.03.2014