Sardalya
Ortasından kesik
Una ve tuza bulanmış
Hayat yağında kızarmış
Çıtır çıtır ve sıcak
Bir sardalya yarısıydık oysa...
Eti kemiğinden ayrılmış
Kılçık gibi battık hep
Sevdalandığımıza
Etim kemiğim benim
Sevdam senin diyende...
Kaçanda yarimiz
Suçu yarda aramadık
Yar dardadır dedik
Kabahat bendedir
Hep çok sevdik
Çok aradık...
Boğduk hep
Eril sardalyayı
Ne denizle ne suyla
Safi sufi sevdayla
İyi olmak,dürüst olmak
Sevmek yetmezdi...
harika bir anlatım diliniz var tebriklerim le
evet Haticem
son derece haklısın malesef.
sevginin fazlası dürüst olmak
onu ölümüne sevmek boğuyor insanı.
her yürek taşıyamıyor kendine verilen değerleri.
ve korkakca terk ediyor gönül limanlarını.
anlamlı bir şiirdi şairem
tebriklerim şelale..