Satır Arası Bir Aşk...

//Az daha kendi masalımı yazarken, kalemimi kıracaktım...
Ve az daha seni,
Beni unuttuğun yanından vuracaktım...//

Yavaş yavaş siliniyor satır aralarından adım...

Sus...!!! ma!!!

Sustuğum her şeyi
Bir damla gözyaşına iliştirip,
Akıtıyorum mısralarının en bensiz yerine...
Ve yakışmıyor bu ıslaklık,
Hiçbir şiirine...

Bir satır arası hüznünü çoğaltıyorum içimde...
Ve biliyorum,
Bir kelimelik ömrüm var kaleminde...

Yazsan bitiklik...
Yazmasan hiçlik...

//Söyle şimdi,
Üstü karalanmış hangi kelimenin altında adım...//

Bir zemheri akşamı,
?Bu kadar İstanbul olmasaydık keşke...?
Ve keşke bu kadar İstanbul susmasaydık ...
Sokakta bir klarnetçi,
Es verirken melodiye
Keşke bu kadar derin nefes almasaydık...

//Ve keşke bir avuç sıcak için,
Her gün doğumunda;
Bir bardak çaya,
Bir fırın camına,
Bir anne kucağına, bu kadar sarılmasaydık...//

İç kanamalı bir bulutsun sen...
Yağmayı beceremeyen...

...Korkak...!!!

Bense yokluğunla varlanan, kurak bir toprak...
Ve adın her damlada,
Zikrim olarak kalacak...