Savruluyorum Ardından

Bir sonbahar yaprağı gibi düştüm dalından
Savruldum ordan oraya...
Bir rüzgar esti uzaklaştırdı senden
Çıkarmıştı beni bilinmezliğin yolculuğuna...



Bir ağaç kökü buldum sığındım oraya
Biliyordum oraya ait değildim
Ama dönemiyordum kendi dallarıma
Orada da uzun süre kalamıyordum zaten...



Her rüzgar da daha da uzaklaştım senden
Her rüzgarda belki bu defa dedim ama
Tükenmeye yüz tuttu kavuşmaya dair umutlarım
Rüzgarım o günden beri sana doğru esmedi zaten
Gerçi essede ne farkeder ki
Sen bahara hazırlanmışsındır çoktan
Dallarında yeni yapraklarınla...
Bense savruluyorum hala senin ardından....