Say ki

İstifle acılarını
Bir gün dönüşecektir mutluluğa
Acı,kader varsa yaşam da
Mutlulukta vardır elbette bir kenarın da
Erikle,çekirdeği gibi yani...

İstifle acılarını
Ya yarıp sarmala yada yazıp koy bir kenara
Günü geldiğinde göreceksin
Mutluluk olup açılacaktır sayfa,sayfa
Gelincik çiçekleriyle,papatyalar yan,yana...

İstifle acılarını....
Asma yüzünü kadersizliğine
Bırakma kendini sıkıca sarıl yaşama
Her şey olası değil mi yaşam da
Hiç gördün mü gece asılı kalmış yerinde...

İstifle acılarını
Tutsağı olmadan,korkmadan vede sabırla.
Bir gün eli değdiğin de titrediğin ve seni,
Bahara merhaba diyen ilk papatyalar gibi açtıran
Onu görüverirsin karşında...

İstifle ama sevinçlerini..
Çiçek,çiçek dolaşıp
Bal yapan arı misali toplayın tüm güzellikleri
Sevgi pınarı arıtısın içinizdeki
Düne ait ne varsa...

Ben mi...Beni hiç düşünme...
Say ki:Kırık bir dal parçasıyım nehrin sürüklediği.
Say ki:Kurumaya başlamış yaşlı bir çınar
Say ki;Yine böylesi bir zaman da araya bileceğin
Sevgisiz kalmışların ağlama duvarıyım...