Sayamadım.../ Saydım

Günahın parmaklarını saydım
bin kere bana yaptıklarını
ve
yılların sana takıntısını
kaç gecenin ardın da sıralanan
gözyaşımı
çalıntı huzurlara mesken kurdum yokluğun da
zulada
bir roman
her okuduğum sayfa da sen çıktın karşıma
günün bir karesin de dün olmaması arzulanan
saymakla bitmez el ayamın gök kubbe aydınlığı
kimbilir
kaç saat gözümün karası oldu yollar

sayamadım
kaç kilisenin önünden geçtim
ve
kaç kere çaldı çanlar
sayısız direndim senelere
bal mumu çektim dokunmasın saçımın teline

yıllar

yıllar

yıllar

ihaneti sarmaşık yıllar
çok kere kalemi dizginledim
alfabeden çalmasın sana harfleri diye
her tas suda yıkadım yudum yudum adını
anmasın diye kaç kilit eskittim dilim de

gurbet kuşunun kanadına hayallerimi uçurdum
kaç tufan tozunu serdi üstüme
üç kere beş kere yüz kere hiç sayamadım

Aşık kerem kızıyım özüm kerem sözüm söz
süresiz ömrüm de saydım ben bir kere...