Sen Ele-Ben Toprağa Yar Olurum...

Kalbimi nasıl da kandırdın be yar
Yar dediğime bakma dilim alışmış yar demeye
Beni bırakacak kadar nasıl zalim olabilirsin,
Nasıl hayallerimizi yıkıp ta,
Bir başkasına yar olursun...

Bumuydu senin aşkın,
Yıllarca sevipte başkasının olmakmıydı,
Benim kanatlarımdan çıkıp,
Başkasının koynuna girmekmiydi sözün

Şimdi ben garip ise;
Düğünün de ağlarım bir köşe'de
Belki de bu acıya fazla dayanamam
Yıkılırım koca çınar ağacı gibi,
Pişmanlıkların dilin de kelime olarak kalmayacak
Bir gün geri dönmek isteyeceksin ama !
Bu sefer de sen beni bulamayacaksın
Seni kalbime gömüyorum zalim,
Yaşadığım müddetce yaram,
Öldüğüm de soracağım hesabım olacaksın...

Acımayıp kıydığın hayallerim,
Aşkımın acı şahidi olacak,
Allah karşısın da her duygum,
Senden hesap soracak !
Şimdi git sakın geri gelme,
Gelmek te isteme;
Çünkü bende istemiyorum artık seni,
Seviyorum seni ama
Yoksun dünyam da artık...

Şimdi git;
Bir daha aramasın gözlerin beni
Gecelerinden adımı sil
Uykularına alma beni bir daha
Ruyaların olmak istemiyorum artık
Hiç bir sabahın da güneşin değilim,
Hiç bir karanlığın da ışığın olmayacağım
Gözlerimi yaşlı bırakıyorsun,
Sebebini sende bilmiyorsun
Sokakta gördüğün de beni,
Dönüp arkana bakma sakın,
Bakıp ta ağlama sakın,
Bakmam gözünün yaşına
Acımam asla,,
Acımam sana...
-
Sen ele yar oluyorsun,
Bende toprağa yar olurum be gülüm.../