Sen İnsan-Kerberos(Üç Başlı Cehennem Köpeği)

Cümlede yeri yok bir yer,
Deyimdeyim.
Belki zorlasam benzeşir/im;
Küskünlüğüyüm dağın fareye
Oysa fare can havlinde,
Kuşkusuyum toprağın suya
Oysa su deniz sevdasında.
Dar vadi yamacında
Durmuş ,
Susmuş ,
Bekliyorum .

Bekliyorum
Yer çeksin, yel değsin,
Bir umut;
Aşağı yuvarlanıp heyelan olmak,
Setleyip Fırat'ı yatağından
T/aşkın N/il'ine kavuşturmak
Alnımın terini aşka sunarak.

Aşkı tenimden iç ey yar,
Ve ekmeği yüreğime banarak!
Kolay mıdır aha vaha sarıp
Sevgisiz ve kurak
Açlığın açlığını doyurmak?


/'Ben'i iki cümleye sığdırıp boğmayın/

Ey hayat!
Koşumunda at
Köpekliğinde sadakat değilim.
Kalıpsız, çırılçıplak
Bastım mı inler toprak
Topuklarım çatlak,
Tek bildiğim
Ardıma bakmadan hayatı adımlamak.
Gözümdedir sevdiğim renkler
Ağaç ; yeşil yaprak
Deniz çiğit, gök mavi;
Avuçlarımda acıtırım
Çakıl ve dikeni.
Tok kaldırmaz,
Aç öldürmez sofrası ellerim,
Hoyrat!
Ardımda nice feda/im hayat,
Susar sesime esrar,
Batıni'yim...
Keş işleme/dir yüreğim,
Berdel gelinler ağlatır
O/yasında ;
Sert eser,
Erken göçerim.

Kül ve duman
Bölüşürken hayatı kıtalar,
Demir dağların pasından soludum nefesi;
Gökyüzüne şah eser,
Her hüzüne per nişan yıldızlar
Ki onlar ki
Ummanı/ umarı cehennem!!!
Gelin insanlar!
Kudüs , Roma ve Londra;
Üç köpek koşuyor geceye,
Ulurlar arımın ortasına

/'Sen'i iki kelama sarıp susturmayın.../

Üç beyaz köpek avlanır, elmas gecede
Yaralı aslan, düşer ellerine Afrika,
Klimanjaro'nun eteklerinde
Kara antilop söyler şarkısını;
Kara ananın, kara yüreğinde
Karadır ölüler,
Beyazdır ölüm.
Kar yağar başıma, düşüme,
Suskunum!

Ama ben ne kül, ne duman,
Ne ateş, ne yanan.
Ne vakit ki 'ben' 'sen'i ansam
Bir tabu tutuşacak;
Gözyaşlarım yanarak,
Yüreğime sıçrayacak,
Beynim tutuşacak,
Ve ...'Sen'!!!



Üç beyaz lah/it saldırır altın memeye,
Çırpınır Amerika ,
Aztek kendi sunağında kurban güneşe,
And'lardan kan devşirir
Amazonun kollarında uyuturken kızıl acılarını;
Kızıl ananın, kızıl yüreğinde
Kızıldır ölüler,
Beyazdır ölüm.
Yağmur düşer gözüme, döşüme,
Suskunum!

Biliyorum
Bu gecenin ardından
Gün tutuşacak,
Ben tutuşacağım.
Şehir tutuşacak,
Kuşlar kanatlarında ateş taşıyacak,
Yangınlar dağlara sıçrayacak,
Nehirler tutuşacak
Kainat ellerime sığınacak
Ve...

Üç beyaz şah/it
Kanını çeker toprağın damarlarından ,
Kederi çoğaltır petrol mavisinde.
Bozkırın çığlığı Asya'da vurulur,
Buda/nır tarih çınarı
Himalayalar'dan savrulur
Sarı nehrin cesedine söyler aşkını;
Sarı ananın, sarı yüreğinde
Sarıdır ölüler,
Beyazdır ölüm.
Tufan çöker ömrüme, yüreğime,
Suskunum!

Üç köpek ırzına geçmiş dünyanın
Binlerce yıldan beri,
'Üç köpek' anadan üryan;
Doğmuş, kahpe, yılan ,
Orta doğu kesişiminde
Kutsallığı sorgulu coğrafyadan.
Ne çok kan ve can
Babil, Asur ve Mısır'dan
Hitit güneşini batıran /çalan
Kerberos !,
Üç Başlı Cehennem Köpeği...
Üç köpek eski ahitten kopup,
Ay ovaya inende
Zincirini kırıp,
Dişini kafa derisine geçirip
Boğdu esarete kuzeyden güneye
Kardeşlik şarkısının soyunu.
Bir tanrı doğurdu
Eski ahit
Yeni dünyanın kanından;
Doğan tanrı ad koydu açlığına:
'EM/en/gerek masum kanını,
PER/fahişe anadan doğmayım,
YAL/takçı bana her millet/zillet!'
Saldırdı beyaz ölüm
Kara, kızıl, sarı geceye;
'beni' arar,
Biliyorum.

Ama ben ne kül, ne duman,
Ne ateş, ne yanan.
Ne vakit ki 'ben' 'sen'i ansam
Bir tabu tutuşacak;
Gözyaşlarım yanarak,
Yüreğime sıçrayacak,
Beynim tutuşacak,
Ve ...'SeN'...
Beynimde Çıldıracaksın!

Ama ben ne şair, ne ozan;
'Sen'i anlatamayan.
Ne vakit ki başarırsam
Kurtulacak suskunluğum ellerimden!
Ey alnı ter, elleri cehennem,
Yüreği sabır !
'Sen' insan!
'Ben' kahır
'Ben' de 'Sen' yansır!


/Kehribarımın eşsiz katresi
'SEN'
Bu bir mısralık iş değil
Doğrul, başını dik tut
Kardeşlik sofrasına otur
Ve saldır
Bu esaretten kurtul .../



Üç köpek uludu,
Yavru tanrı doğruldu
Yüzyıllarca beriden;
Doymayan açlığı ile
Ardında her dil her tenden
Çıyanların sırtında şahlanarak.
Önüne kan, gözyaşı katmış geliyor
Üstüme;
Kerberos avdadır;
Üç analı
Üç başlı cehennem köpeği;
Düşleri, umudu, barışı
Bizi biz edeni
Yer bitirir,
Biz bittikçe
Beyaz ölüm tavlanır...

Kan içinde üstüm başım,
Kaçarım yok, sen sevdasındayım,
Sen kokuyorum
Ve korkuyorum.
'Sen' insan!
'Ben' kahır
'Ben' de 'Sen' yansır!