Sen Uyurken

Sen uyurken,
Ben seni izledim saatlerce,
Tenin tenime eşti,
Alnından öptüm seni bu gece,
Göğsümde bir kor ateş yanakların,
Yarenimdi varlığın hecelerime,

Sen uyurken,
Şükrettim kaç bin kez,
Yıldızlar yakındı artık bana,
Çatısı yoktu huzurlu evimizin,
Üstümüze düşüyordu ay nuruyla,
Derin bir nefesle seni içime çektim.

Sen uyurken,
Kadınım seni seviyorum diye fısıldadım.
Sen bana gülümsedin,
Ben sana sevgiyle sarıldım.
Bir aralansa gözlerin, seni sevecektim.
Uyandırmaya kıyamadım,
Çok tatlı uyuyordun bebeğim.

Sen uyurken,
Ben şiirler yazdım göğün yüzüne,
Sonra evrene ezberlettim şiirini,
Bayramlıklarını giydirdim kelimelere,
Şık olmalıydı senin karşında,
Sana heyecanla okumalıydım,
Bu sabah sen bana uyanınca,

Sen uyurken,
Anlamsız sancılar çekmedim ben,
Kanayan yaralarımı sardım,
Unutulmuşluk kurşunuyla vurulsam bile,
Canımda sen vardın, canımı acıtmadım.
Aşkımı kalkan bilip kötülüklere,
Sevdamla seni sarıp sarmaladım.
Huzur bulurken tenim teninde,
Ağlamaları başkalarına bırakıp,
Sen uyurken, ben sana uydum bu gece,

Sen uyurken,
Seni sakladım gözlerimde usulca,
Aksinin düştüğü aynalardan çaldım hayalini,
Dudaklarının ateşini sakladım.
Nefesin delerken bağrımı,
Kaç defa ateşlerle yandım.
Kalbime bir sızı gelip durdu,
Acıyordu sol yanım,
Geçmişe bir çizgi çekip,
Geleceğimde seni yaşadım.
Sessizce sana ağladım.
Kan çanağına döndü gözlerim,
Yitirdiğim tüm sevdalar yüzünden,
Sen uyurken meleğim.
Yaşlar süzülürken gözlerimden,
Ben seni defalarca sevdim.
Sen uyurken...